Kudüs Sancağı

Kudüs Sancağı, 1872 yılında özel yönetim statüsü ile kurulan, 1874 yılında Şam Vilayetinden ayrılan; Kudüs ile birlikte; Gazze (Gaza), Yafa (Jaffa), Halilü’l Rahman (Hebron), Beytülrahim (Bethlehem), Birüssebi (Beersheba)kentlerini kapsayan müstakil sancak. Osmanlı dönemi boyunca Kudüs Sancağı, Nablus ve Akka sancakları ile birlikte Güney Suriye ya da Filistin olarak isimlendirilmiştir. 12 Aralık 1917 yılında Osmanlı Devletinin elinden çıkana kadar sürmüştür.

Kudüs, İslam inancına göre üçüncü kutsal şehir olarak kabul edilir. İslam peygamberi Muhammed’in (S.A.V) gece bir mucize sonucu Kudüs’e gidip oradan göğe yükseldiği İsra ve Mirac olayı, İslam dünyasında Kudüs’ü kutsal bir yer haline getirmiştir. Bu olay, Kudüs’ü Müslümanlar için önemli kılan temel unsurlardan biridir.

Ayrıca, Kudüs’te bulunan Mescid-i Aksa, İslam’ın üçüncü en kutsal mabedi olarak kabul edilir. Mescid-i Aksa’nın, Müslümanların ilk kıblesi olan Kabe’ye yönelerek namaz kıldıkları bir yer olduğuna inanılır.

Türkler için ise Kudüs’ün önemi tarih boyunca değişiklik göstermiştir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde Kudüs, İslam dünyasındaki kutsal yerlere olan hakimiyetin bir sembolüydü. Osmanlı Sultanları, Kudüs’ün fethedilmesinden sonra şehre büyük önem vermiş ve bu kutsal yerleri koruma altına almışlardır. Dolayısıyla, Osmanlı İmparatorluğu’nda Kudüs, hem dini hem de siyasi açıdan önemli bir konumda bulunmuştur.