Mora Seferi

Mora Seferi, Mora Seferi Fatih Sultan tarafından düzenlendi. İstanbul’un fethinin ardından Mora’daki duruma müdahale etti.

Mora Seferi Fatih Sultan tarafından düzenlendi. 1452’de İstanbul fethine hazırlandığı sırada II. Mehmed, Turhan Bey’i despotluğun İstanbul’a askerî yardımda bulunmasını önlemek için Mora’ya gönderdi. 1453’te 30.000 Arnavut Palaiologlar’a karşı isyan çıkardı. II. Mehmed İstanbul’un fethinin ardından Mora’daki duruma müdahale etti. Turahanoğlu Ömer Bey’i despotluğa yardım etmesi ve isyanı durdurması için gönderdi. 1449’dan sonra Mora, devamlı birbiriyle savaşan ve birbirinden nefret eden Despot Thomas ve Demetrios Palaiologos tarafından yönetilmişti. 1458’de Thomas açık bir şekilde vergi ödemeyi reddedince Fâtih Sultan Mehmed büyük bir orduyla gelip yarımadanın kuzey bölgesine, Patras, Vostitsa, Kalavryta ve Corinth’e hâkim oldu; bu yörede Osmanlı idaresini kurup buradaki Rumlar’ın önemli bir kısmını beraberinde götürdü. 1460 baharında bir Haçlı seferi planlayan Papa II. Pius büyük bir ordu oluşturmadan önce Fâtih Sultan Mehmed tekrar Mora’ya yürüdü. Despot Demetrios teslim oldu; kendisine Limni adası, İmroz (Gökçeada), Semadirek ve Enez kasabası verildi; 1470’te Edirne’de bir keşiş olarak öldü. Thomas İtalya’ya kaçtı ve 1465’te ölümüne kadar papa tarafından yüksek bir maaşla desteklendi. Oğlu Manuel ve diğer Palaiologue ailesinin üyeleri Osmanlı hizmetine girip İslâm dinini seçti. Bu aile II. Bayezid zamanında bile aktif durumdaydı. 1479’da Argos Osmanlılar tarafından ele geçirildi, fakat yakınındaki Nauplion ve buna bağlı olan Thermisi ve Kastri kaleleri, aynı zamanda Monem Vasia ve Vatika, Modon Limanı, Koron ve Navarin Venedikliler’in elinde kaldı. 1499-1502 Osmanlı Venedik savaşları sırasında Osmanlılar kıyıdaki önemli Venedik şehirleri olan Navarin, Modon ve Koron’u ele geçirdiler; Vatika’yı da anlaşma şartlarıyla devraldılar. Bir sonraki savaşlarda ise Anabolu ve ona tâbi Thermisi ile Kastri ve 1540’ta Monem Vasia fethedildi. Böylece bütün yarımada Osmanlı kontrolü altına girdi.

Kaynak: İslâm Ansiklopedisi